Sportego News

πηγή : http://www.diaitisia.gr Που ανήκει ο Διαιτητής;

Πολλές φορές έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί απόψεις για το «ιδιοκτησιακό» καθεστώς της διαιτησίας, αλλά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τίποτα δεν άγγιξε την ουσία, την πραγματική ισχύουσα κατάσταση. Για τον λόγο αυτό θα θέλαμε να κάνουμε μια αναφορά με απλές αναλύσεις, χρησιμοποιώντας απλή επιχειρηματολογία. ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ Πράγματι υπάρχει σύγχυση. Ειδικά για τους ανθρώπους που ασχολούνται χρόνια με το ποδόσφαιρο. Σήμερα ο κόσμος, ο περισσότερος κόσμος, δεν έχει αποκρυσταλλώσει άποψη ως προς το "ιδιοκτησιακό" καθεστώς. Πάντως οι περισσότεροι θεωρούν ότι οι Διαιτητές ανήκουν στους Συνδέσμους Διαιτητών. Δυστυχώς για ορισμένους, ευτυχώς για άλλους, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αν επιχειρήσουμε να το περιγράψουμε, θα λέγαμε ότι στη χώρα μας υπάρχουν δύο ειδών διαιτητές, από πλευράς νομικού καθεστώτος. Αυτοί που είναι Μέλη του Συνδέσμου Διαιτητών και αυτοί που ανήκουν στις επιτροπές διαιτησίας των Ενώσεων. Η πλειονότητα έχει και τις δύο ιδιότητες. Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΕΝΩΣΗΣ Για να ονομαστεί, κατά τον Σύνδεσμο και την ΟΔΠΕ, διαιτητής και για να τύχει της αναγνωρίσεως των θα πρέπει να περάσει επιτυχώς από σχολή που διοργανώνει ο σύνδεσμος, την οποία εγκρίνει η ΟΔΠΕ και στην οποία διδάσκουν Καθηγητές διαιτησίας τους οποίους αναγνώρισε, μέσω εξετάσεων της, η ΟΠΔΕ. Με το σύστημα αυτό ο τίτλος "διαιτητής" και "Καθηγητής Διαιτησίας" ήταν και είναι διαρκής. Έδινες δηλαδή μια φορά εξετάσεις και τελείωνες την όλη σου διαιτητική πορεία με τον τίτλο αυτόν. Τόσο τα καταστατικά των Συνδέσμων, όσο και ο εσωτερικός κανονισμός διαιτησίας της ΟΔΠΕ, αναγνώριζε και αναγνωρίζει ως Μέλη μόνον αυτούς τους διαιτητές. Συνεπώς η εγγραφή στα μητρώα των συνδέσμων ατόμων που απέκτησαν την ιδιότητα του διαιτητή με άλλον τρόπο, δηλαδή μ' αυτόν της ΕΠΟ, είναι παράνομη και φυσικά αυτό έχει και επιπτώσεις σε τυχόν αρχαιρεσίες. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει (ή θα έπρεπε) να προσαρμόσουν τα Καταστατικά σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. Η απόκτηση της ιδιότητας  του διαιτητή, κατά την ΕΠΟ  και την ΕΠΣ, πραγματοποιείται μέσα από επιτυχείς εξετάσεις που διοργανώνει η ΕΠΣ την οποία εγκρίνει η ΕΠΟ και στην οποία διδάσκουν Εκπαιδευτές διαιτησίας τους οποίους έχει πιστοποιήσει η ΕΠΟ. Με το σύστημα αυτό ο τίτλος "διαιτητής" "εκπαιδευτής" "παρατηρητής" διαρκεί μια ποδοσφαιρική χρονιά. Αν επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος να συμμετάσχει και την επόμενη χρονιά θα πρέπει να ξαναδώσει εξετάσεις γραπτού και οπτικού τύπου. Με άλλα λόγια η ΕΠΟ, για τους αγώνες της, αναγνωρίζει και χρησιμοποιεί τα άτομα εκείνα που αποδέχονται τις δικές της διαδικασίες. Το αν διαγραφεί ένας διαιτητής από τον Σύνδεσμο δεν σημαίνει ότι η ΕΠΟ ή η ΕΠΣ δεν μπορεί να τον χρησιμοποιήσει !! Αρκεί το πρόσωπο αυτό να δώσει επιτυχείς εξετάσεις στο σύστημα της ΕΠΟ. Υπάρχουν διαιτητές, σήμερα, που δεν ανήκουν στην δύναμη Συνδέσμου ή της ΟΔΠΕ και είναι αξιολογημένοι σε Εθνικές κατηγορίες, είτε ως διαιτητές, είτε ως παρατηρητές. Ας δούμε τις διαφορές σε πίνακα: ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΕΠΟ ή ΕΠΣ Δίνει μια φορά εξετάσεις γραπτές Δίνει κάθε χρόνο εξετάσεις γραπτού και οπτικού τύπου Η ιδιότητα "διαιτητής" είναι συνεχής Η ιδιότητα "διαιτητής" διαρκεί μια ποδοσφαιρική χρονιά Τον τίτλο τον λαμβάνει με το σύστημα που έχει εκπονήσει η ΟΔΠΕ μέσω του Συνδέσμου Τον τίτλο τον λαμβάνει από την ΕΠΟ, σύμφωνα με το σύστημα που έχει εκπονήσει, μέσω της ΕΠΣ Μέλη Συνδέσμου μπορούν- επιτρέπεται να εγγραφούν μόνο οι διαιτητές που απέκτησαν τον τίτλο από εξετάσεις του συστήματος ΟΔΠΕ Η ΕΠΟ και η ΕΠΣ μπορούν να πιστοποιήσουν άτομο που δεν είναι μέλος του Συνδέσμου Διαιτητών Διδάσκουν Καθηγητές Διδάσκουν Εκπαιδευτές ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟ Η χρήση της λέξης "ιδιοκτησία" και του παράγωγου "ιδιοκτησιακό" δεν ενέχει την ύπαρξη σκωπτικής ή απαξιωτικής αναφοράς, αλλά για να δώσει έμφαση στο απόλυτο και αποκλειστικό διαχειριστικό δικαίωμα της ΕΠΟ στους αγώνες αρμοδιότητάς της. Τα πάσης φύσεως επίσημα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου ανήκουν ουσιαστικά και πραγματικά στην ΕΠΟ και κατ’ επέκταση στης Ενώσεις (ΕΠΣ), άρα ο κάθε ποδοσφαιρικός αγώνας είναι «ιδιοκτησία» της. Για την «ιδιοκτησία» της λοιπόν κι έχοντας ως γνώμονα την εφαρμογή και επικράτηση των τριών βασικών συνιστωσών, μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δηλαδή την ασφάλεια των παικτών, την ισότητα μεταξύ των ομάδων (ό, τι δηλαδή ισχύει για την μια ομάδα να ισχύει και για τις άλλες), και τέλος της ευχαρίστησης όλων όσων βλέπουν τον αγώνα, δημιουργεί Κανόνες (ΚΑΠ, προκηρύξεις, πειθαρχικό δίκαιο, Επιτροπές κλπ) και στους οποίους οφείλουν σεβασμό και υπακοή όλοι όσοι επιθυμούν να εμπλακούν με το άθλημα είτε ως παίκτες, είτε ως παράγοντες, είτε ως φίλαθλοι κλπ Βέβαια, πέραν αυτών των νομοθετικών πλαισίων, υπάρχουν και οι κανόνες για τον αγωνιστικό χώρο, για την εφαρμογή ή και την εποπτεία των οποίων χρειάζονται κάποια πρόσωπα, αφού απαιτείται αμεσότητα στην υλοποίησή τους. Τα πρόσωπα αυτά είναι οι "διαιτητές". Το ποιοί θα είναι και πως θα λειτουργούν το έχει καθορίσει η ΕΠΟ μ' έναν διαφορετικό τρόπο απ' αυτόν της ΟΔΠΕ και των Συνδέσμων, τον οποίο αναφέραμε παραπάνω. ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΗ (ΕΞΟΔΟΛΟΓΙΟ) ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Σ' ΑΥΤΟ Οι ομάδες ανήκουν στην ΕΠΟ. Οι αμοιβές των διαιτητών γίνονται από τις ομάδες, κατ' εντολή κανονισμών και αποφάσεων της ΕΠΟ. Όλα στην ΕΠΟ. Όμως η αμοιβή, μετά τον αγώνα, ανήκει στον διαιτητή. Αυτό σημαίνει ότι ο διαιτητής μπορεί να την διαθέσει όπου επιθυμεί και όπου έχει υποχρέωση. Δηλαδή αν η ΕΠΟ αποφασίσει μέρος της αμοιβής αυτής (εν είδει ποσοστού) να δοθεί στην ΕΠΣ ο διαιτητής οφείλει να το πράξει διαφορετικά διαγράφεται, αφού παραβαίνει απόφαση της ΕΠΟ. Από την άλλη πλευρά, ο Σύνδεσμος, με βάσει Καταστατικές του διατάξεις, ζητά ποσοστά επί του εξοδολογίου. Υποχρεωμένος να τα δώσει είναι ο διαιτητής και όχι η ΕΠΣ. Αυτό σημαίνει ότι ο Σύνδεσμος πρέπει να τα ζητήσει από τα μέλη του που αγωνίζονται. Άλλωστε η αμοιβή ανήκει στον διαιτητή και όχι στην ΕΠΣ. Χαρακτηριστική, για το θέμα, είναι η περίπτωση των διαιτητών που πήραν το τίτλο μέσω του συστήματος της ΕΠΟ. Οι διαιτητές αυτοί δεν είναι Μέλη του συνδέσμου, συνεπώς δεν μπορεί να εισπράξει ποσοστά από αυτούς. Πάντως σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να επιβάλει στον διαιτητή που θα είναι Μέλος ή όχι. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού, τω Θεώ.